Eind van de middag stond er een "walvissafari" op het programma. Ik heb hem weer gedrukt want wat walvissen betreft ben ik in mijn Norsk polarinstitutt tijd nogal verwend.
Liever bezocht ik het lokale maritieme museum. Daar was namelijk nog een deel van een reddingsloep van de SS Valencia. Ik had het verhaal over de ondergang ooit eens gelezen en in het boek stond in dat het enige tastbare van de Valencia in Victoria te vinden is. Echter toen ik bij het museum arriveerde om 17 uur, ging het museum net dicht. Toen ik uitlegde waarom ik kwam werd ik alsnog toegelaten en mocht ik 5 minuten doorbrengen bij het koperen naambord. Daar kan geen walvis tegenop :-)
