Dit gezegde is voor ons in Noorwegen zeker van toepassing. Als je als buitenlander in een gehucht of dorpje neerstrijkt ben je nog niet zomaar geworteld. Gelukkig hebben we altijd fantastische buren gehad en daardoor hebben we ons snel thuis gevoeld. Op Vengsøy hadden we de onvergetelijke Anne-Marie en Ivar (4e foto). En op Senja (Vangsvik) hadden we de vrijbuiters Kristina (rechts op de foto) en Leif. Gisteren is Kristina plotseling overleden en vandaar deze kleine hulde aan de mensen die zo belangrijk voor ons zijn geweest.
